آیین تجلیل از چهره های ماندگار شهرستان دزفول به ابتکار فرمانداری ویژه این شهرستان از سال گذشته در شهرستان دزفول آغاز شده است.کاری بسیار پسندیده و قابل احترام که امیدوارم بعنوان میراثی ماندگار نسل به نسل این کار تداوم داشته باشد. پس اول اینکه حضور همه بزرگواران عرض کنم که با این کار هیچ مخالفتی نداریم و با نوع نگرش به افراد و انتخاب آنها در طول این دو سال نسبت به انتخاب موضوعات باز مخالفتی نیست .

طی این دو سال که ستاد به اصطلاح معرفی چهرهای ماندگار که ما هنوز با اعضای آن آشنا نیستیم در خصوص معرفی چهرهای ماندگاریا ستاد معرفی مشاهیر شهرستان دزفول در زمینه فرهنگ ایثارو دفاع مقدس چه کارهای انجام داده اید یا به اصطلاح دولت یا ارگانهای دولتی در خصوص معرفی چهرهای ماندگار دفاع مقدس چه اهدافی را دنبال کرده اند آیا در کنار معرفی چهرهای ماندگاری مثل عزیزان معمار.طبیب و نقاش که بنده هم بعنوان یک شهروند به وجود آنها افتخار می کنم سعی کرده اید چهرهای معنوی را به جوانان معرفی کنید ؟آیا هر آنچه خودمان به آن میرسیم تمام و کمال پایبند آن نمی شویم و آنچه را نمی پذیریم دهها مشکل سر راه آن نمی تراشیم ؟

آیا پولهای که به امانت دست ما سپرده شده است هر طور که خودمان تشخیص می دهیم مصرف می کنیم ؟ اگر نه پس چطور است که وقتی برای تجلیل از خانواده های شهدا به شما مراجعه می شود کمی بودجه و دهها مشکل دیگر را بیان می کنید و حتی بعضا بعضی از همین روئسای ادارات که برای معرفی چهرهای ماندگار تمام توان خود را بکار می گیرند حتی حاضر نمی شوند دو ساعت از وقت خود را خرج کنند و در یادواره و یا مراسم تجلیل از این عزیزان ایثارگر بنشینند . پس چطور می شود که پرتابل های نصب بنر تا دیروز به بهانه اینکه قسمتی از آنها دزدیده شده است اجازه نصب بنر یادواره شهدا داده نمی شود ولی برای کاری که خودشان دوست دارند همان پایه پرتابل قسمت دزدیده شده آن پیدا می شود و با کمال تعجب می بینی که بنرتجلیل از مشاهیر بر همان پرتابل به اصطلاح قسمتی از آن دزدیده شده نصب می شود اتفاقا با همان رنگ و همان گهنکی یعنی اینکه به اصطلاح امروزی ها جاهای بلد و تابلو در اختیار مالکیت تفکرشخصی است

پس باید صادقانه عرض کنم ما هم جامعه ای که از سرمایه های معنوی خود قدردانی کند در مسیر رشد و پیشرفت قرار می گیرد را قبول داریم لذا تجلیل از مشاهیر یک وظیفه است.ولی جایگاه مادران سه شهید.پدران سه شهید.جانبازان قطع نخاع.جانبازان شیمیایی و اعصاب و روان و حتی رزمندگان با سابقه شهرمان بعنوان سرمایه معنوی یک شهر کجاست.
ما هم معتقدیم معماری یک هنر بی انتهاست و معمار با قوه خلاقیت دست به نبوغ می زند. ولی به این هم اعتقاد داریم که شهادت هنر مردان خداست و بالاترین و هنرمندترین مردان روی زمین شهدا هستند پس جایگاهشان در چهرهای ماندگارشهرمان کجاست؟

راستی در این دیار جایگاه چهرهای ماندگار که نشان فتح گرفتند کجاست ؟جایگاه رزمنده ای که تمام زندگی خود را وقف دوران دفاع مقدس کرد ه و امروز نبش کوچه …..می فروشد کجاست ؟ براستی اینان نباید برای نوجوانان و جوانان شهر شناخته شوند ؟ آیا اینان از زندگی خود ایثار ننمودند ؟ ایکاش مسئولین این مراسمات تمام جوانب کار را در نظر می گرفتند و در کنار پرداختند به این مشاهیر و چهرهای ماندگار از مشاهیر و چهره های ماندگار واقعی غافل نمی شدند.

خدایا چنان کن سر انجام کار         تو خشنود باشی و ما رستگار

سید عزیزاله پژوهیده