شهدا و ایثارگران را دریابیم

منش تاریخی ایثارگران ایران اسلامی ، هدایای کم نظیری است که اگر نسل های بعد آن را بازگشایی کنند، بوی خوش آگاهی استشمام خواهند کرد و رازهای ناگشوده اعجاز را خواهند یافت. به یقین ویژگی ایثارگران از جنس خصوصیات عرفانی، معنوی ، عاطفی، علمی و فرهنگی  و رفتار و منششان بازتاب اندیشه وتفکر آگاهانه و هدفی مقدس است و برای همین است که اگر راه و رسم شان ترویج گردد دراصلاح رفتارهای نابهنجار و ایجاد الگوهای برتر اجتماعی و اخلاقی، به ویژه برای نسل جوان موثر می باشد. ایثارگران ایران اسلامی از تبار حسینیان و زینبیانند که واقعه کربلا وکربلاهای مکرر ایران را به عنوان یک جریان تاریخی برای همه اعصار و قرون رسمیت بخشیدند. اینان در واقع هویت فرهنگی ما هستند و جامعه  ما را به سوی مسیر کمال و ارتقاء و پویایی سوق می دهند. به آثار شهدا که سر می زنیم و یا یادگارانشان را که می جوییم به حقیقت وجودیشان پی میبریم و در برابر آنچه گفته اند ویا انجام داده اند سر تعظیم فرود آورده و با تمام وجود می ستاییم. ازمیان خیل عظیم خانواده های شهدا، بزرگوانی به چشم می خورند که همچون عزیزانشان بی ادعایند و هیچ چیز جز پیاده شدن احکام قرآن و سیره اهل بیت (ع) نمیخواهند. در ارتباط و دیدار با این شاهدان شهیدان، در می یابیم که آنان سلامت اجتماعی و امنیت اخلاقی را بیش از هرچیز جستجو می کنند و بارها و بارها مسئولین و مردم رادر تحقق اهداف شهدا برای تعمیق باورهای دینی و ترویج فرهنگ عفاف و حجاب در جامعه توصیه و متذکر می شوند.
از میان خیل جانبازان بزرگوار، مکرراً جانبازان نابینا، ناشنوا و بدون عضو رامشاهده  می کنیم ، عزیزانی که گرانبهاترین گوهر جسم خویش را ، به شنوا و بیناو کمال مطلق یعنی خداوند سمیع ، بصیر و توانا تقدیم نموده اند جانبازان در عشقبازی خود با خداوند ، ردّ امانت کردند تا شنوایی ، بینایی و اعضایشان مانعی برادمه سیر تکاملی آنان نباشد و تا فقدان بینایی و شنوایی، دروازه اصلی ورود شیطانرا مسدود کند. جایگاه خانواده های والامقام و همه کسانی که با خاطرات این عزیزان زندگی کرده و سینه هایشان مملو از گفته ها و نوشته های شهدا و جانبازان عزیز است ، برای جامعه و تاریخ اهمیت والایی دارد و بر ماست که با ایجاد ارتباط باآنان ، در حفظ و بقای این فضائل تلاش نماییم. همراهی ، همسویی و همصحبتی با این شاهدان  ایثار و تعامل بااین عزیزان ونیز مداومت در ایجاد ارتباط با آنان در حقیقت حدیث نفس است و ماندگاری فضائل در میان نسلهای متمادی. نُقل این احادیث باید نُقل هر مجلس گردد  تا به همه نسل ها در طول اعصارمتفاوت ، ایمان، آزادی، استقلال، عدالت، رشادت و سلحشوری بیاموزد. و به یقین ما مانده ایم و کوله باری از مسئولیت در قبال خلوص بی نهایت آسمانیان که هرگز در زمان و مکان خاصی نمی گنجند. ان شاءالله در قیامت شرمنده آنان نشویم…

خدایاچنان کن سرانجام کارتوخشنودباشی ومارستگار

سیدعزیزالله پژوهیده