شهدای هویزه هنوز مظلومند!

هفته گذشته توفیقی دست داد تا با عده ای از دوستان، زائر خاک پاک مناطق عملیاتی جنوب شویم. جای همه دوستان عزیز خالی! شبی را در کنار شهدای مظلوم هویزه گذراندیم؛ شبی سراسر شور و معنویت که بی اغراق، گوئی بین الحرمین را تجربه می کردم. خوشبختانه بدلیل عدم وجود هیچ کاروانی در این یادمان، خلوتی مزار شهدا و نم نم باران شبانه، عجب حال معنوی خاصی به بچه ها بخشیده شده بود که باید از خدای بزرگ و شهدای مظلوم سپاسگزار باشیم.

شب پنجشنبه را در قتلگاه شهدای هویزه و صبح پنجشنبه را در شلمچه گذراندیم و بعد از ظهر آنروز در کنار اروند رود و یادمان شهدای والفجر ۸ دقایقی را با عطر شهدا بسر بردیم.

اما آنچه که در این مجال قصد تاکید بر آن را دارم گفتنی هائی است در مورد یادمان شهدای مظلوم هویزه…

شب فرصتی دست داد که گفتگوی نسبتا مفصلی با مسئول یادمان شهدای هویزه و از بچه های گروه تفحص شهدا داشته باشیم. او کراماتی را از این شهدای عزیز نقل کرد که شاید کمتر در عموم مجال انتشار داشته باشد. بخشی از صحبت هایش را ضبط کردم مخصوصاً کرامات شهید عزیز «محمد رضا ملائی زمانی» که مورد توجه برخی کاروانهای راهیان نور بوده است.

او از بچه های دزفول گله مند بود که علیرغم وجود شهدای دزفولی در بین شهدای هویزه، کاروانهای کمتری از دزفول برای زیارت شهدا می آیند و به حق انتظار داشت اطلاع رسانی بیشتری صورت بگیرد

البته با بررسی مزار شهدا من فقط مزار ۶ شهید دزفولی را دیدم که بررسی اجمالی نشان می دهد که همراه گروه علم الهدا، ۶ شهید دزفولی بوده است که همه آنها در این محل به شکل دسته جمعی دفن شده اند و ۳ شهید دیگر هم در حماسه هویزه در روز قبل از ۱۶ دی شهید شده اند که پیکر های آنها در شهید آباد و بهشت علی دفن شده است. .این نکته نیز گفتنی است پس از آزادی منطقه در سال ۶۱ و در جریان عملیات بیت المقدس پیکر های پاک اما له شده شهدا کشف می شود و متاسفانه بدون شناسائی ( ابتدای جنگ شهدا پلاک نداشتند) همه در یک جا دفن می شوند.

بر اساس اظهارات سردار یونس شریفی (مسئول تفحص شهدای هویزه) مزار شهدای هویزه بر زمینی که ۸۰ شهید این حماسه به طور جمعی به خاک سپرده شده و قابل شناسایی و تفکیک نبوده، بنا شده است، لذا زیر تمام محوطه مزار – فارغ از قبور- شهدا آرمیده اند.

من در یک گفتگو که با یکی از مسئولین مرتبط که بهتر است نامش فاش نشود! از عدم اطلاع رسانی و حضور کاروانها در انجا سئوال کردم وی نیز این موضوع را تائید کرد و اضافه کرد که برخی شهرها از جمله بهبهان با داشتن یک شهید همه ساله در سالگرد شهدا مراسم مفصل دارند ولی بیشتر مردم دزفول حتی نمی دانند که ۶ شهید در یادمان شهدای هویزه، مظلومانه خفته اند. وی حتی از توبیخ مسئول بالادست خود بدلیل اعزام خانواده شهدا، بدون هماهنگی به هویزه سخن گفت!!!

۱۶ دی ماه سالگرد شهادت این عزیزان است کاش تا آنزمان بچه های وبلاگ نویس دست بکار بشویم هر کدام شهیدی از این ۶ یا ۸ یا ۹ شهید دزفولی حماسه هویزه را معرفی کنیم پیشنهاد می کنم هر کس هر اطلاعاتی دارد منتشر کند تا شهدای عزیز حماسه هویزه شهرمان را بیشتر معرفی کنیم.

هنوز صدای گریه مادر شهید محمد رضا شمسی زاده در گوشم هست؛ آنروزها مزار این شهید عزیز نزدیک مزار برادرم بود و من هرهفته با گریه های جانسوز این مادر دمساز شده بودم ؛ شنیده ام حدود ۴۰ روز قبل این مادر داغدار به فرزند شهیدش پیوسته است.

اسامی ۶شهیدی که من مزارشان را آنجا دیدم از این قرار است:محمود فروزش،محمدرضا شمسی زاده قصاب،محمدحسین آقا رضا زاده،محمد دلجو،سیدمحمد بهاءالدینی، علی اکبر رکابساز

بچه ها همت کنیم این شهدای عزیز را از غربت در آوریم!

نقل از بنگروز